Laten we even zeggen dat het leven een grote taart is. En ik begrijp dat er nu direct weer wat wenkbrauwen gaan fronzen en er wat handjes richting het voorhoofd gaan, maar laat het me even uitleggen.
Die taart dus. Die bestaat voor een groot deel – zeg maar 5/8e deel – uit werk. Compleet ridicuul als je het mij vraagt, maar dat terzijde. We hebben ons nou eenmaal collectief geconformeerd aan een systeem waarin dit nodig is om überhaupt het hoofd boven water te houden. En dan nog moeten we hard trappelen om niet te verzuipen.
Maar goed, 5/8e dus. Die we even voor het gemak indelen in vijf x acht uur per dag. En daar zit nou net het ‘probleem’. Wanneer ik namelijk thuiskom na zo’n vier uurtjes hobbyen bij De Botterwerf komt die andere 3/8e om de hoek kijken. Je weet wel, de vrouw, kinderen, hobby’s en passies. En die vragen 7/8e aandacht. Mijn vrouw verwacht namelijk zodra ik thuiskom dat ik even tijd vrijmaak voor de kinderen, de boodschappen ga doen, de vuilnis wegbreng, etc. etc. Prima, gaan we doen. Ik bedoel, als je thuiswerkt, kun je toch zelf je tijd indelen.
Ben ik daar mee klaar, dan wacht mijn hardloopschema – of eigenlijk wacht die niet – en bind ik de hardloopschoenen onder voor wat kilometers. Daar is vast nog wat tijd voor vrij. Vervolgens belt er iemand die graag een uurtje met me wil trainen (tennis, schijn ik aardig te kunnen) en aangezien ik dat met veel liefde doe – en zelf ook graag mijn niveau een beetje op peil wil houden – wordt ook hier tijd voor gereserveerd. Het trainen bij B-Active, een van mijn andere grote passies, ligt – zoals jullie waarschijnlijk wel begrijpen – momenteel even op een laag pitje, want ik vergeet dat ik minimaal eens per week mijn gezicht graag even laat zien bij Sier & Jonk (u weet wel, de beste visboer van Nederland & omstreken) en ook nog wat uurtjes thuis moet werken. Gelukkig kan ik zelf mijn tijd indelen.
Dus snel een colaatje (zero) na afloop en dan met spoed onder de douche. Er moet namelijk nog eten gekookt worden en dus maak ik daar ook weer wat tijd voor vrij. Even snel eten samen en vervolgens gaat de koningin buiten spelen en aangezien er toch iemand op haar moet letten, maak ik daar wel wat tijd voor vrij. Ondertussen wieg ik de prinses in slaap en leg haar in de wieg. Als de brandweer omkleden voor een vergadering van BVNL (soms wel drie tot vier keer in de week) en aangezien ik al mijn ziel en zaligheid in mijn werk voor de gemeenteraad steek, maak ik daar graag wat tijd voor vrij. Hoe zit het dan met dat thuiswerken? Dat komt wel, want ik kan tenslotte zelf mijn tijd indelen.
Eenmaal thuis is minimaal een van de twee ‘kleintjes’ nog wakker en aangezien ik mijn beste vriend (lees: zoon) ook niet aan zijn lot wil overlaten, maak ik ook voor hem nog wat tijd vrij. Potje darten, film kijken, u zegt wij draaien. En als de boel dan allemaal in kannen en kruiken is, de prinses en de koningin eindelijk slapen – en er een beetje orde in de chaos is geschept – is er tussen 23.00 en 3.00 uur vast nog wel wat tijd over voor mijn grootste passie, het schrijven. Want behalve werkzaam in de horeca, als tennisleraar en in de lokale politiek, ben ik vooral schrijver. En in die hoedanigheid nog actief bij Contentway, momenteel bezig met het schrijven van twee boeken en ik voorzie mijn trouwe volgers graag om de dag van een leuke blog. Dus die laatste vier (het worden er ‘wel eens’ meer) uurtjes van de werkdag worden nog even gevuld, want daar moet ook tijd voor vrijgemaakt worden. Ik bedoel als je thuiswerkt, kun je toch zelf je tijd indelen?
Af en toe helemaal niks…alleen voor je uit staren is ook wel eens lekker hoor Jan. Slaap je wel? Gisteren zei de eigenaar van de sportschool Vitaal tegen iemand: “Op bed word je sterk en niet hier in de sportschool”. Doordenkertje!!!!!
Fijne dag.
Dank je wel! Voor jou ook een fijne dag!
Jan doe rustiger aan ,aan een dooie pa hebben ze niks en goed slapen is zeker belangrijk