Muzikale Reis door de Tijd

Daar zit ze dan, terwijl ze trots haar nieuwe Gibson-gitaar, gewonnen in een Engelse loterij, toont aan haar buurman die ook nog eens een grote invloed heeft gehad op haar muzikale voorkeur. En tja, als er dan een nieuwsgierige schrijver langsloopt, kan het zomaar gebeuren dat je mee wordt genomen op een muzikale reis door de tijd. Met niemand minder dan Sanne Veerman, bekend van Sanne & De Manne en tegenwoordig ook de showrockformatie Barabas.

Sanne Veerman wordt op de dag dat dit interview verschijnt 24 lentes jong en is als zangeres en bassist actief in de coverband Sanne & De Manne alsook de 80’s showrockformatie Barabas. Haar eerste muzikale herinnering dateert van ruim 20 jaar terug en het is een mooie. “Ik zat bij mijn vader op schoot met een speelgoedgitaar terwijl ik probeerde daar muziek uit te toveren. Ik wilde namelijk mijn pa nadoen.”

K3

Vader Veerman is in dit geval Klaas Veerman (Kluit) die momenteel deel uitmaakt van de B-Six Band, maar in het verleden in tal van bands furore heeft gemaakt. “Bij ons thuis werd er vroeger dus veel muziek gedraaid. En dan vooral de ’70’s en ‘80’s rock waar mijn vader mee is opgegroeid. Maar het liedje dat ik het meest heb gehoord in huis is toch wel California Dreaming van The Mama’s & The Papa’s. Hij speelde dat ook met iedere band waar hij ooit in heeft gezeten.”

Gevoed door de smaak van haar ouders ontwikkelt kleine Sanne op een gegeven ogenblik ook haar eigen voorkeur die in eerste instantie toch wel een vreemde wending neemt. “Ik heb mezelf in het begin erg afgezet tegen de muzieksmaak van mijn pa, want alles wat hij leuk vond, was natuurlijk niet cool. Dus het was als klein kind eerst nog K3, maar later werd het toch wel een tikkeltje ruiger.”

Buurman

“Ik hoorde een liedje van Iron Maiden en daardoor ben ik toch terug in de oude muziek gedoken die mijn pa leuk vond. Dat zal rond mijn veertiende geweest zijn. Ook de tijd waarin ik helemaal ‘into’ Duran Duran ben geraakt. Hiermee kom ik direct bij mijn twee favoriete muzikanten ooit en dat zijn Steve Harris en John Taylor. De bassisten van respectievelijk Iron Maiden en Duran Duran. Door hen ben ik zelf ook bas gaan spelen en heb ik echt een voorkeur ontwikkeld voor liedjes met een stevig basloopje erin. Dat trekt me in alle genres. Ik hou bijvoorbeeld ook van bands als Slade en Sweet met hun prachtige samenzang. Maar ook The Doors en AC/DC. Die laatste heb ik live gezien en dat was echt heel cool.”

Haar voorliefde voor de Britse popformatie Duran Duran heeft alles te maken met haar buurman – en wellicht grootste fan van Nederland – Johan Keizer. “Mijn erge, erge lieve buurman draaide vroeger namelijk niets anders dan platen van Duran Duran. En dan bedoel ik echt niets anders. Dus toen ik op latere leeftijd liedjes van ze hoorde, dacht ik ‘o ja, dat is die band van de buur’ en ben ik er eens wat dieper ingedoken. Het album Rio is platgedraaid. En terecht. Want dat album staat muzikaal echt als een huis!”

Basgitaar

Vanaf groep 5 van de basisschool krijgt Sanne gitaarles, maar daar stopt ze mee als ze als enige van het groepje overblijft. Het duurt dan tot haar veertiende voor ze weer een instrument oppakt. “In eerste instantie was dat een elektrische ukelele. Dat was wel een grappig ding. Pas toen ik in een band kwam, heb ik de bas opgepakt.”

En hiermee volgt ze in het voetspoor van een select groepje vrouwelijke bassisten. Waarvan ze er toch een aantal wel als voorbeeld ziet. “Tina (Weymouth, red.) van Talking Heads, bijvoorbeeld. De manier waarop zij op een podium staat – en haar beroemde ‘krabdans’ doet – is echt geweldig. En ook Victoria De Angelis van Måneskin – die ook mee heeft gespeeld op het laatste album van Duran Duran – is fantastisch. Genoeg voorbeelden dus.” Voorbeelden die ze graag zou opvolgen als het gaat om bekendheid. “Met Sanne & De Manne doen we nu vooral covers. We treden veel op in cafe’s en op het Derde Klaphekfestival in Volendam, maar met Barabas maken we eigen muziek. 80’s showrock noemen we het. Wat harder, maar zeker toegankelijk en natuurlijk hoop ik met deze band internationale faam te bereiken.”  

2000 – 2010

“Platen die erboven uitsteken? Dat is lastig, maar ik heb wel degelijk wat ‘guilty pleasures’. Ruby van Kaiser Chiefs, bijvoorbeeld. Of I Kissed A Girl van Katy Perry. Maar een echte wereldplaat uit die tijd is toch wel In The End van Linkin’ Park.”

2010 – 2020

“Mijn One Direction fase moet ik dan noemen. Live While Where Young is dan een plaat die we op het Klaphekfestival zullen doen met Sanne & De Manne. Daarbij had je in die tijd ook Five Seconds of Summer met She Looks So Perfect.”

2020 – 2025

“Wat mij de laatste jaren veel heeft beïnvloed is DeWolff. We hebben vorig jaar met de band Night Train gecoverd en dit jaar doen we Heart Stopping Kinda Show. Dat laatste album van ze, daar staan echt stuk voor stuk geweldige platen op. Ga dat beluisteren en natuurlijk ook de nieuwe van Duran Duran, haha!”