Zo luidt het aloude gezegde, maar we moeten natuurlijk wel gewoon eerlijk blijven. Zoals velen van jullie weten en ik ook meerdere keren heb laten weten, was mijn moeder – die helaas veel te jong is overleden – een kanjer. Maar er waren ook dingen waar ze wat minder goed in was. En eentje daarvan was snert maken…
Dat was simpelweg niet haar ding. Tomatensoep, geweldig. Macaroni, buitenaards. Snert, tja… Toch wat minder. Gelukkig woonde onze tante Alie twee deuren naast ons en voor snert – of zelfgemaakte satésaus met witte boterhammen – moesten we bij tante Alie zijn. Haar snert was namelijk onovertroffen.
Jarenlang ben ik stad en land afgegaan om ergens een snert te vinden die ook maar in de buurt komt van de snert van tante Alie, maar zonder succes. Of het nou de smaak is of de liefde die tante Alie erin stopte, zal altijd een mysterie blijven, maar als ik mijn ogen sluit, zie ik mezelf als klein jochie op vrijdag tussen school nog steeds zitten aan de tafel met het blauwwit geblokte tafellaken.
De geur van de snert kan ik nog steeds ruiken en ik zie mezelf ook zo nog de pan satésaus ‘schoonmaken’ met een korstje van de boterham. Het was altijd zo gezellig bij tante en de herinneringen koester ik voor het leven.
De smaak zal ik ook nooit vergeten en ik ben er – zoals gezegd – altijd en overal naar op zoek. Eerlijk is eerlijk, sommigen komen wel angstig dicht in de buurt. Ieder op hun eigen manier.
Ik bedoel, de snert van Slagerij Bakkertje is ook onovertroffen, net als die in de Pompadour als Kino aan het werk is. Een hapje van deze overheerlijke snert en je waant jezelf ook even in de hemel.
In de hemel waan ik mezelf ook even als ik de zelfgemaakte snert van DIKA proef. Zo lekker, dat ik drie keer heb opgeschept en het op de goedkeuring kan rekenen van de buurman uit Brabant. En dat wil iets zeggen!
Omdat ik anderen deze smaaksensatie ook wil laten ervaren, geef ik tien porties snert weg aan Volendammers (of Edammers) die ook overvallen willen worden door een nostalgisch gevoel dat hen meeneemt naar de tijd bij moeders, oma of tante aan tafel.
Dus kennen jullie iemand – of ben jij iemand – die echt effe een lekker portie snert kan gebruiken in deze koude wintermaanden of iemand die gewoon een échte ‘snertgek’ is, reageer dan onder deze blog of op Facebook/LinkedIn en wie weet, kom ik dan binnenkort wel persoonlijk een lekker portie snert bij die persoon of personen langs brengen.
Nou ,die weet ik wel ,voor Marianne van Peter die ongelukkig gevallen is en daardoor 6 weken niet mag lopen 🙁 en ze vind snert erg lekker 😋
Na al ons harde wiskunde werk in de botterwerf vinden wij dat onze moeders dit portie snert verdienen!
Werk er nog steeds
En ik maar denken dat jij al lang en breed van je verdiende pensioen aan het genieten bent, Kino. Moet ik snel maar weer eens snert komen halen. Ik pas het aan!
Ik gun deze onze Lisa wel, die werkt weer keihard aan haar tentamens naast haar baantjes! 😊
Nou Jan, ik gun het mijn buurvrouw Gerda. Die zorgt al een jaar elke dag voor verse bietensap voor mijn moeder. Ze verdient wel een kommetje snert terug.