Nadat ik – ‘heel slim, Japie’ – een hap uit mijn duim snij met een kaasschaaf (vraag me niet naar de details) gutst het bloed over mijn hand. Mijn vrouw, werkzaam in de zorg, verleent direct eerste hulp en verbindt de boel waardoor het bloeden stopt en het herstel kan beginnen. En dat fascineert me zo ongelooflijk. Want – nadat de halve verbandtrommel is verwijderd – zie ik gedurende de dagen die volgen de huid weer aangroeien (hoe is het mogelijk?) en terugkeren in zijn oude vorm. Inmiddels zie je, afgezien van een klein littekentje – niets meer van het onnozele ongeval.
En misschien is het maar goed ook dat er een klein littekentje bewaard is gebleven. Het herinnert me eraan om niet meer zo’n stunt aan de hand te halen. Ik heb er overigens door de jaren heen wel een paar gespaard. Die littekens. Mijn lijf zit er vol mee. In alle vormen en maten. Van kleine ongelukjes tot heel grote boemetjes, Allen herinneringen aan vervolgen tijden, maar wat zo bijzonder is, is dat het allemaal weer, zo goed als, hersteld is.
Gebroken enkels, neuzen, scheenbenen, duimen, ribben of verbrijzelde schouders, afgescheurde banden, blauwe ogen, alles is – soms na jarenlang revalidatie – weer (enigszins) hersteld. Het fascineert me en doet me iedere keer weer beseffen hoe ongelooflijk bijzonder de herstellende werking van het menselijk lichaam is. Spieren, pezen, weefsel, alles hersteld na verloop van tijd. En dat is fascinerend.
De spier die echter gedurende je leven – soms letterlijk, maar veelal figuurlijk – het meeste moet incasseren, is je hartspier. Het is daarom van groot belang dat je juist deze spier goed verzorgt en er goed naar luistert. Hij doet wel eens pijn en kan zelfs breken, maar maak je geen zorgen, want hij kan wel tegen een stootje. Laat em opnieuw op hol slaan of smelten, sneller kloppen of even stoppen, maar bovenal koester het. En koester dan ook alle harten die jouwe sneller doen kloppen en vooral alle mensen met een goed hart. Want zij maken de wereld iedere dag een beetje mooier.
PS. Mochten jullie nog iemand met een hart van goud willen noemen, schroom dan niet!