Terwijl ik mijn buurman het promofilmpje van Pairi Daiza laat zien – de werkelijk fenomenale dierentuin in het Belgische Brugelette waar wij onlangs twee nachten tussen de beren hebben mogen logeren – prijkt onderin het woordje VAB.
‘Weet je wat VAB betekent?’, vraagt mijn buurman die bekend is met het ‘Belgische’. Nadat ik aangeef het antwoord schuldig te moeten blijven, laat hij weten dat het Vlaamse Automobiel Bond betekent. Om er aan toe te voegen dat ik toch weer iets geleerd heb, zo op een blakke woensdagmiddag.
En dat is toch mooi. Dat ik op mijn leeftijd – ik nader de 50 – toch nog in staat ben om iets nieuws te leren. En ik hoop dat zo lang mogelijk te blijven doen. Het is – aldus prof. Erik Scherder, waarvan ik de eer heb gehad om hem onlangs te mogen interviewen, – zelfs dé manier om oud te worden. Of jong te blijven, beter gezegd.
En dus stel ik vragen. Heel veel vragen. Aan mensen die ik interview, aan mijn kinderen, mijn vrouw, de buren (ze zullen wel gek van me worden), collega’s, gasten in het Grand Café waar ik hobby en eigenlijk overal waar ik kom. Uit nieuwsgierigheid, maar ook om te ontdekken dat ik nog lang niet alles weet. Want, zoals ik laatst zo mooi omschreven zag, betekent dit dat je de juiste vragen stelt.