Ding-dong. Zaterdagavond laat, nogal druk op straat en in de kroegen om ons heen als de bel gaat. Wanneer ik het licht aan doe in de hal kijk ik nogal vreemd op. Er staat een jongen met een dakpan voor de deur. Aangezien ons ouderlijk huis gepositioneerd is tussen vier kroegen in heb ik al veel vreemde dingen voorbij zien komen, maar dit is een unicum.
Als ik de deur open, staat er een bekend gezicht voor me die ik ken van Sjakie’s Café, de kroeg pal tegenover ons. Ik kijk hem vreemd aan en hij begint te lachen. ‘Heb jij misschien mayonaise, ketchup en uitjes voor me. Ik heb een weddenschap verloren en moet een dakpan speciaal regelen.’ Ik barst spontaan in lachen uit en mijn moedertje komt vanuit de koken – haar rookhok – richting de voordeur om polshoogte te nemen. Als ze hoort wat de bedoeling is, klinkt het zoals altijd: ‘Kom erin. Komt goed.’ En dus staat mijn moedertje – in haar duster – uitjes te snijden in de keuken en voorziet de dakpan van een topping bestaande uit ketchup, mayonaise en uitjes.
Het is mijn eerste kennismaking met de weddenschappen tussen vrienden onderling – inmiddels toch zeker ruim 25 jaar geleden – en vanaf dat moment is het van kwaad naar erger gegaan. Er worden in de jaren die volgen levende goudvissen doorgeslikt, dobbelstenen opgegeten (waarbij je de dag erna moet vertellen wat je hebt gegooid), naar Marken op de boot en weer terug, wenkbrauwen eraf, alle auto’s wassen van de vriendengroep, 24 uur in de McDonalds zitten en elk uur een Big Mac eten, meedoen aan een yoga retraite in de Veluwe op zondagmorgen, met 30 man een kerkmis bijwonen in Urk, een korfbalwedstrijd bezoeken in Arnemuiden (Zeeland), meedoen aan de Nieuwjaarsduik in Scheveningen (2025) en binnenkort moeten er ook twee vrienden – waaronder een beroemde ex-voetballer en huidig analyticus – op Kaaspop als vrijwilliger biertappen.
De huidige generatie heeft het stokje overigens glansrijk overgenomen en ook hier komen we de meest hilarische dingen tegen. Zoals gisteren als Jan Tol en Tom Koning (zie: foto) naar Amsterdam moeten paraderen in een EK’88 shirt terwijl ze de hele rit gezamenlijk een krat bier vast moeten houden. Een warm klusje, maar gelukkig hadden ze de koude ‘rakkers’ paraat en hebben ze hun schuld in kunnen lossen. Op naar de volgende weddenschap, want ik ben bang dat het nog veel gekker kan.
Kwamen wij gister middag tegen voor monnickendam nou snap ik em top
Prachtig!