Het is mede ook steeds weer een verrassing wat je als surprise krijgt en hoe je zal reageren. Zul je blij zijn of verrukt en laat je dat blijken of show je geen emotie. Is het sentiment dusdanig dat er euforie ontstaat. Blijdschap zoals je dat ziet bij een overwinning, een zege in de slotseconden.
Aan het einde van een seizoen. Een periode van hevige spanning, stressvol zoals gedurende je examen. Een test van je intelligentie, je denkend vermogen. Rijkdom of dat is in ieder geval wat je ermee wilt vergaren. Sprokkelen zogezegd. Zoals we allemaal, niemand uitgezonderd, onze hele loopbaan blijven proberen. Trachten om ons leven wat te verrijken, aan te kleden met pracht en praal. Een vertoon van materialisme dat in de tijd van Sinterklaas, Sint Nicolaas zogezegd, hoogtij viert. Celebrerend dat die ‘ouwe grijze’, die man met baard, ons weer heeft verblijd met een bezoekje.
Een visite waardoor kinderen plotseling in het gareel lopen, marcherend richting de overvloed aan cadeaus. Presentjes waar ze het hele jaar naar uitkijken. Verlangend naar dat ene pakje, dat doosje waardoor de rest verbleekt. Wit uitvalt zoals het gezicht van de hedendaagse Piet.
Zoals je ziet, aan synoniemen ontbreekt het niet.