‘Pa, weet jij misschien wat ik moet worden?’
Velen van ons lopen rond met onvervulde dromen, maar vaak ontbreekt het aan dat kleine beetje lef om er écht voor te gaan. Sommigen gooien echter alle schroom van zich af en duiken in het diepe. Het roer gaat om en ze jagen hun droom na. In de nieuwe serie Het Roer Om doen zij hun verhaal.
Kleine Jantje Molenaar – inmiddels beter bekend als Jan Barn – weet zich tot en met de middelbare school geen raad met de vraag die zijn ouders hem vaak stellen, ‘wat wil je later worden als je groot bent?’ En stiekem weet hij het eigenlijk nog niet. “Ik was altijd stikjaloers op een maat van me die al vanaf het begin af aan zei: ‘ik word piloot’. En hij is het nog geworden ook. Zelfs toen ik slaagde voor het VWO had ik nog geen idee. Ja, ik wilde gelukkig worden, zo ver was ik al, maar op een gegeven moment heb ik letterlijk aan mijn vader gevraagd of die misschien wist wat ik moest worden, want zelf kwam ik er maar niet uit.’
Uitgestippeld
Zijn vader geeft aan dat er altijd werk is in de belastingwereld en dus besluit Jan belastingrecht te gaan studeren. Zonder enige intrinsieke motivatie, puur omdat hij toch iets moet. “Ik begon in Amsterdam, maar verhuisde later naar de universiteit in Leiden die iets hoger aangeschreven staat en dat gaat hartstikke goed. Na jaar drie stond ik nog cum laude en ik was ondertussen praktijkervaring aan het opdoen bij een belastingkantoor in Volendam. In het begin dacht ik nog dat ik moest wennen aan het werk, maar ik ging fysiek van alles mankeren. Dit had niets te maken met het kantoor, het zijn echt toppers daar, maar ik had constant last van mijn darmen, enorme stress en wist echt niet meer wat ik moest. Dit terwijl het heel goed ging op de universiteit, ik al baangarantie voor de toekomst had en mijn carrière al een soort van uitgestippeld was. Toch voelde ik het niet zo.”
Klussie erbij
Wanneer Jan het tijd vindt om – zo’n beetje letterlijk – zijn shit op te knappen, begint hij aan een cursus over darmgezondheid. De cursus – in het particuliere traject – kost een ‘godsvermogen’ en dus is het maar goed dat hij er nog een ‘paar’ baantjes naast heeft. “Ik werkte in die tijd zeven dagen in de week. Op kantoor dus, en ook nog in de keuken van Cathrien (inmiddels Thirty5) in Volendam. Dat laatste heb ik maar liefst vijftien jaar met veel plezier gedaan. Verder heb ik gedurende die tijd nog in de vis gewerkt en de Telegraaf gelopen. Ik was eigenlijk non-stop aan het werk en dan ’s avonds studeren.”
Aan doorzettingsvermogen en drive schort het dus niet. Het gaat op een gegeven ogenblik wel ten koste van zijn gezondheid en sociaal leven. “Het leren an sich ging wel aardig en wat begon met een losse studie is uiteindelijk verworden tot een studiereeks in het particuliere circuit van negen à tien jaar. Tot dit jaar aan toe, nu heb ik even een ‘sabbatical’ vanwege een derde kindje dat op komst is, maar daarna zal ik zeker weer een nieuwe cursus oppakken. Je bent immers nooit uitgeleerd.”
Gevangenis
Tijdens zijn studies doet Jan steeds meer kennis op over het menselijk lichaam en uiteindelijk besluit hij voor zichzelf te beginnen. “Mensen stelden me steeds meer vragen en daar wilde ik iets mee. In eerste instantie als personal trainer, maar dat was te veel gericht op afvallen. Dat dekte voor mij niet de lading. Ik wilde ervoor zorgen dat mensen echt een volledige verandering door zouden maken in hun leef- én denkstijl. Ik ben geen psycholoog, maar heb wel veel cursussen gevolgd om gedragsverandering teweeg te brengen en om licht traumatische ervaring te verwerken. Die combinatie van alles heeft ertoe geleid dat ik mezelf inmiddels leefstijlcoach noem, waarbij ik ook veel focus op mentale en emotionele rust.”
Jan probeert samen met zijn cliënten ervoor te zorgen dat ze hun lichaam accepteren zoals het is. “We moeten het er namelijk maar mee doen. Het moet uiteraard goed verzorgd worden, dat zeker, maar laten we alstublieft stoppen met onszelf schamen voor ons lichaam. Verbeterpunten zijn er altijd, maar mensen leven te veel naar de weegschaal en dat zorgt ervoor dat ze zich in een mentale gevangenis bevinden. Gaat de weegschaal omlaag staan ze te juichen, gaat deze omhoog raken ze in een depressie. Dit terwijl er tig factoren zijn waardoor je gewicht kan schommelen. Kou, hitte, zout, koolhydraten, stress, ovulatie, menstruatie, obstipatie en ga zo maar door. Deze kunnen er allemaal voor zorgen dat je zomaar vier kilogram verschil per dag kunt ervaren, maar het zegt niets over je vet. Puur over je gewicht. En als jij je humeur, je positiviteit en levensvreugde laat afhangen van een getal op de weegschaal waar je niets aan kunt doen, ben je gedoemd te falen.”
Geluksmoment
Als leefstijlcoach geeft hij de mensen die bij hem in de praktijk komen de sleutel om uit de mentale gevangenis te ontsnappen. Niet puur op basis van kennis, maar meer nog op basis van gevoel. “Dit alles met als doel om mensen echt een doorbraak te laten ervaren in hun denken en doen. Op het moment dat mensen hun leven zo ingericht hebben dat ze met plezier dat taartje kunnen eten of die borrel kunnen drinken zonder schuldgevoel, ervaar ik echt een ultiem geluksgevoel. En wanneer ze begrijpen dat het uiteindelijk allemaal onderdeel is van een groter geheel en zich vanuit rust en zelfliefde gelukkig voelen met en in hun lichaam heb ik mijn doel bereikt.”
Wil je meer informatie over Jans werkwijze of een afspraak maken, kijk dan op project100.nl.