Waar blijven de ‘boefjes’, de branieschoppers en degenen met gezond verstand?

Degenen die me kennen, weten dat ik zeker niet lui aangelegd ben, maar toch mis ik het tankstation waar iemand voor je ging tanken. Je raampje open en dan kwam de pompbediende – altijd vergezeld van een glimlach – aangelopen en sprak je immer vriendelijk toe. ‘Goedemiddag meneer, hoeveel mag het zijn?’

50 gulden en je kon weer een tijd vooruit. Probeer dat eens met (effe voor het gemak omgerekend) €25,- Kom je niet zo ver mee, hoor. Ik mis het. De gulden sowieso, maar ook het persoonlijk contact en – eerlijk is eerlijk – het gemak en het feit dat je ‘verzorgd wordt’.

Wat ik ook mis, zijn de gewone kassa’s. Waar je je spullen op de band legt, een praatje maakt met de kassamedewerker, – even dat stukje persoonlijk contact – contant afrekent en met een glimlach op je gezicht weer naar buiten gaat. Naast dat de gemiddelde kassamedewerker nu niet meer in staat is om meer dan drie woorden te bezigen, is het enige stukje persoonlijk contact wanneer je de ‘uitverkorene’ bent om je boodschappen na te laten kijken. Ik denk er soms wel eens over na om een rol beschuit ‘buit te maken’. Gewoon voor het praatje.

Degene die ik echter het meeste mis, zijn de boefjes van weleer. De schoffies, de deugnieten, de praatjesmakers. Ze zijn inmiddels verworden tot ‘brave (werkende) huismoeders’ die druk bezig zijn hun kinderen een goede opvoeding te geven of zich een slag in de rondte werken om het hoofd boven water te houden. ’s Avonds ploffen ze volledig uitgeput in de bank, kijken – bij Gods gratie – nog een halve aflevering van een serie en vallen dan als een blok in slaap. Te moe om zich nog uit te spreken tegen het échte onrecht in de wereld. En de kneusjes, de grijze muizen en de brave Hendrikken van toen krijgen nu plotseling ‘praatjes’. Werken is er niet bij, dus hebben ze alle tijd en energie om zich vast te lijmen aan de snelweg of (uiteraard gemaskerd) om op te roepen tot ‘net zero’ terwijl ze zich volledig laten brainwashen (en betalen) door de linkse (klimaat)maffia en de gewone, hardwerkende Nederlander op laten draaien voor de kosten.

Ik hoop daarom dat de boefjes van weleer, de branieschoppers en de praatjesmakers zich zo snel mogelijk herpakken. Dat ze collectief weer van zich laten horen en de orde herstellen. Naast dat het een stuk gezelliger op straat wordt, zal het gezond verstand dan eindelijk weer eens prevaleren en kunnen we dan misschien weer eens met z’n allen normaal gaan doen. En dat wordt de hoogste tijd!