Hoewel ik een absoluut liefhebber ben van de zomer met haar lange, zwoele avonden, verlang ik nu nog maar naar een ding. De winter. Een donkere winter, waarin de mensheid zich collectief een maandje of tig opsluit en even tot bezinning kan komen. Net zo lang tot we beseffen dat het zo niet langer meer kan. Of zal dat besef eindelijk eens zijn ingedaald?
Waar we jarenlang voor vreesden, is nu waarheid geworden. Maar zullen na de gruwelijke moorden op Lisa en Charlie Kirk, de vreselijke beelden vanuit Heemskerk en Beverwijk en het werkelijk walgelijke optreden van een zekere rapper in Paradiso – wiens naam ik niet eens wil noemen – nu eindelijk eens collectief wat lampjes gaan branden?
Zullen naar voorbeeld van demonstraties van over de hele wereld – van Australië tot Engeland – er nu ook in Nederland nu ook eens wat mensen zeggen: ‘tot hier en niet verder’ en zaterdag 20 september massaal hun stem laten horen tijdens de demonstratie op het Malieveld?
Zullen er nu eindelijk eens wat vaders opkomen voor hun kinderen en stoppen met pappen en nathouden, maar daadwerkelijk keihard optreden?
Ik blijf het hopen, want zonder hoop is er geen leven, maar vrees het ergste. Want kennelijk kent de passiviteit van de Nederlanders weinig tot geen grenzen.
Goedemorgen jan ,ik vindt de winter ook heerlijk ,effe rust
Er is inderdaad ook veel rottigheid in de wereld
En in Nederland moeten ze er een zooitje buitenlanders uitgooien die er een potje van maken
Fijne dag jan