Heb ik jarenlang al mijn zuurverdiende centjes opzij gelegd en eindelijk die nieuwste Tesla (tweedehands, uiteraard) gekocht om zo bij te dragen aan het tegengaan van de 0,0000036 graden opwarming van de aarde, moet ik dat ding nu alweer in de fik steken. Fuck My Life!
En dit alles omdat een of andere nozem het aan heeft gedurfd om grootschalige fraude in de Amerikaanse regering aan het licht te brengen. Hoe durft-ie! Dat moet gewoon onder het tapijt blijven, ja! Fuck My Life!
Mijn moedertje heeft me altijd verteld dat liegen slecht is, maar nu ik in de lokale politiek zit, blijkt plotseling dat mensen die de waarheid spreken verketterd worden en anderen, die keer op keer leugens verspreiden, op handen gedragen (er wordt zelfs massaal op ze gestemd). Fuck My Life!
Jaar in jaar uit heb ik netjes geld overgemaakt naar Giro 888 (of zoiets) om er nu achter te komen dat er inmiddels meer mensen op de wereld zijn met obesitas dan in hongersnood. En dat is dus mijn schuld… Fuck My Life!
Van kleins af aan is me geleerd dat ik wat spaargeld opzij moet zetten als appeltje voor de dorst. Gaan ze nu – nu ik eindelijk (letterlijk en figuurlijk) wat vet op de botten dreig te krijgen – vanuit Europa speculeren met mijn spaarcentjes. Fuck My Life!
In elke vredesmars heb ik meegelopen en nu hoor ik er plotseling niet meer bij (70% is sneuvelbereid) en wordt van me verwacht dat ik mijn legerkloffie weer afstof en me aan het front meldt. Nota bene in een van de meest corrupte landen ter wereld. Fuck My Life!
En als klap op de vuurpijl heb ik net de kinderen naar bed gebracht – voor het eerst in maanden even met z’n tweeën samen – kom ik beneden, ligt mijn vrouw met haar mond open te snurken op de bank. Weer niet oefenen voor een vierde. Fuck My Life!!!