Daar zit ze dan. Achter de tralies. De voormalig prinses, tegenwoordig koningin. Ik heb geen idee of het een voorbode is, maar ik hou mijn hart vast. Wanneer mijn moedertje namelijk niet zo heel lang meer te leven heeft, lacht ze me – met een wel heel grote glimlach op haar gezicht – nog even toe dat ik ‘tien kair vrom kraig wet ik eihr an ae daen’.
Voor de ‘jassen’ onder ons betekent dit dat ik dus tien keer terug zal krijgen wat ik haar heb aangedaan. En als je op dat moment een beste vriend (lees: zoon) van net twee jaar oud in je leven hebt die verdacht veel op zijn ome Jopie lijkt, tja dan hou je je hart stevig vast.
Maar goed, de jaren verstrijken en ik moet zeggen dat ik het er met die jongen nog aardig vanaf heb gebracht. Hij doet (nog) niet al te gekke dingen, is beleefd, vriendelijk, welgemanierd en al met al moet ik zeggen dat we tot op de dag van vandaag goed met elkaar overweg kunnen. Natuurlijk heeft hij zijn ‘puberdingetjes’, maar ‘tien kaer’, nee dat niet. Nog niet in ieder geval.
Echter, zo’n twaalf jaar later wordt er nog een kleine prinses geboren. Juist, die van de foto. En ik ben zomaar bang dat dit degene is waar mijn moedertje me voor heeft gewaarschuwd. Die ze volgens mij letterlijk – waar ze ook mag zijn – terug heeft gestuurd met maar één opdracht en dat is om mij ‘tien kaer vrom te gevuh wet ik maen moedertje an ea dahn.’
Laten we in vredesnaam hopen dat het in de komende jaren nog bijtrekt, want anders ben ik bang dat ik nog flink wat met haar te kampen zal krijgen. Dat ik op een zekere dag inderdaad een belletje krijg van meneer de wijkagent als ze weer iets ongelooflijk geks aan de hand heeft gehaald. Ik heb Johan Mühren – de beste strafpleiter van Nederland & omstreken – alvast op speed dial voor het geval dat. Maar het kan nog erger. Dat ik straks een belletje krijg van Kevin Koning (of een andere onverlaat) dat hij haar daar slapend aantrof in de bank naast zijn nageslacht. Het idee alleen al, om gek van te worden.
Voorlopig kan ik in ieder geval alle (eerste) hulp (bij opvoeden) gebruiken, want ze heeft er inmiddels ook nog versterking bij. ‘Tien kaer’… Twee keer vijf is al erg genoeg…