Ik zal niet ouder dan zeven jaar geweest zijn en mijn broer vier toen mijn moeder de legendarische woorden: ‘dit gekut moet oevur, ij bestait niet!’ uitsprak. Zoals jullie dus misschien begrijpen, zijn wij niet zo erg opgegroeid met de magie van het Sinterklaasfeest. Dat hele ‘geloven’, is aan ons voorbijgegaan en ik weet niet hoe het met mijn broer zit, maar ik heb hierdoor een uitgesproken voorkeur voor de ‘andere met die baard’.

Voor jullie denken dat mijn moeder een of andere tiran was die haar kinderen wilde beroven van een sprookje, laat me even een en ander ophelderen. Mijn broer had vroeger hevige astma. Hij is er op latere leeftijd grotendeels overheen gegroeid (wellicht door het ‘kloppen’), maar als kind had hij het echt heel heftig. En rond 5 december bereikte het altijd zijn hoogtepunt (of dieptepunt, beter gezegd).

Het was op een gegeven ogenblik zelfs zo erg dat hij tot twee keer toe in het ziekenhuis opgenomen moest worden met een astma-aanval die hem bijna het leven kostte. En bij die tweede keer vond mijn moeder het dus wel welletjes, vandaar dus de legendarische woorden: ‘dit gekut moet oevur. IJ bestait niet!’

Geen zenuwen meer, maar dus ook niet dat geweldige kinderfeest zoals vele kinderen dat wel ervaren in hun jonge jaren. Het geloven in de Goedheiligman en de zenuwen over welke cadeaus je zal krijgen en in sommige gevallen (ik noem geen namen) of je überhaupt wel een bezoek van Sint Nicolaas en zijn Pieten zou krijgen. Ik bedoel, we waren vroeger natuurlijk niet allemaal van die lieverdjes (zoals ik).

Afijn, bij ons thuis werd het feestgedruis dus al snel verlegd van 5 naar 25 en 26 december – cadeautjes verhuisden van de zak naar een mooi plekje onder de boom – en dat is dan ook de tijd waar ik meer genegenheid mee heb. De boom, de lichtjes, de liedjes (tegenwoordig vanaf oktober al), die bolle in zijn arrenslee en de mensen die – al is het maar voor een paar dagen – even heel lief voor elkaar zijn.

En ik weet het, als we helemaal stoppen met het Sinterklaasfeest gaat er weer een mooie traditie verloren. En dat moeten we ook niet willen. Maar aan de andere kant. Ik zie een carrièreswitch voor de (lokale) Pieten dan weer wel zitten. Want, zeg nou eerlijk. Dat nieuwe tenue staat ze toch beeldig?

Eén gedachte over “Sint Nicolaas of Santa Clause?”
  1. Goedemorgen jan ,wij geloven ook niet meer,maar als de Sinterklaas dan voor me staat ,geloof ik weer 🤣🤣 kerst is mooi en Sinterklaas spannend ,gelukkig mogen we kiezen
    Fijne dag jan 🎄🎄

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *