Op zich zijn het best aardige wezens hoor, die vrouwen. Ze hebben echter de nare eigenschap dat als wij mannen iets leuk vinden, ze dit af moeten pakken. Ik bedoel, neem nou de MANicure. Iets waar wij mannen intens van konden genieten. Na een dag ploeteren in de bouw – of eerder in de mijnen – even lekker die nageltjes onder handen laten nemen en volledig tot rust komen. Je zou zeggen dat ‘ze’ ons dat momentje wel zouden gunnen, maar nee hoor. Ze hebben zich het volledig toegeëigend en er een echt ‘vrouwendingetje’ van gemaakt. En zo zijn er nog wel meer dingen…
Manscaping, ook zoiets. Wij mannen houden ervan om ons ‘down under’ goed te verzorgen en ons ‘okselfris’ over te geven aan de wellust van de dames. Daar kan toch weinig mis mee zijn, zou je zeggen. Maar nee hoor. Ook dit eigenden ze zich al snel toe. Om het te verbloemen, hebben ze het echter een fancy naam gegeven (bikiniwax). De mandekker. Daarvan zou je zeggen, dat is echt iets voor een man. Anderhalf uur achter je tegenstander aanrennen op het voetbalveld en hem geen millimeter ruimte gunnen. Mandekking dus. Een typisch mannendingetje. Maar zelfs ons allerheilig balspel is inmiddels gekaapt door de vrouw. En om het in ons gezicht te wrijven, is mandekking tegenwoordig ook gewoon een ‘vrouwending’. Manipuleren, wij mannen waren er eeuwenlang heer en meester in, maar – zie de Europese Unie – ook hierin zijn de vrouwen ons al lang en breed voorbij gevlogen en zelfs ons heiligdom – de mancave – is niet meer veilig. Want, zo bevestigt een dame uit Purmerend me van de week, de fonkelnieuwe aanbouw wordt tegenwoordig omgedoopt tot ‘womencave’.
Waar het in ‘onze’ tijd nog ging om een schuurtje, kelder of zolderkamertje zijn het tegenwoordig dus hele aanbouwen waar de vrouwen even ‘tot zichzelf kunnen komen’. Een plek waar ze lekker kunnen ‘tutten’ aan hun nagels, bloem kunnen schikken of fijn een bouqetromannetje kunnen lezen. De breedbeeldtelevisie, pooltafel en fitnessapparatuur hebben plaatsgemaakt voor een pottenbakkersschijf, een schildersezel en een hangmat, want dat ligt zo comfortabel. En het plekje waar wij mannen ons heel even konden terugtrekken van de hectiek van het leven en ‘mannendingen’ konden doen, is ook niet meer (van ons).
Is er dan helemaal niets meer heilig of veilig? Gelukkig wel. Mijn eigen persoonlijke mancave, ook wel het ‘kleine kamertje’ genoemd. Mits ik de deur goed op slot doe, want anders laten mijn jongste kinderen – inderdaad, ook vrouwen – me daar ook niet met rust…