Na gister is het een feit, er komt geen nazaat meer van Jan Lollie. Petje af en een diepe buiging voor het vakmanschap van de betreffende arts en assistenten in het BovenIJ-ziekenhuis. Maar als er nog mensen (m/v/x) zijn die hadden gehoopt op nog een beste vriend, prinses of (koala)beertje – of er stiekem zelf eentje van me hadden gewild – moet ik jullie dus teleurstellen. Het is gedaan met de ‘koopman’. From now on, I’m only shooting blanks (google het maar)…
En ik heb er geen seconde over hoeven nadenken, laat staan over getwijfeld. Zelfs de dokter wist tijdens de intake al snel genoeg: ‘ik hoef zeker niet te vragen of je het zeker weet?’ Dat was inderdaad niet nodig. Ik prijs mezelf ongelooflijk gelukkig met drie prachtige, gezonde kinderen die ik – zoals het er nu voorstaat – een mooi leven kan bieden met (net) genoeg financiële draagkracht om ervoor te zorgen dat het ze nergens aan schort.
En natuurlijk kan ik het ook van een negatieve kant benaderen en roepen dat ik geen kinderen meer wil grootbrengen op deze wereld, maar dat hebben de generaties voor mij al gedaan. Dus die tendens wil ik graag doorbreken. Ja, ik weet dat niet alles rozengeur en maneschijn is op de wereld, maar wanneer je de NOS (en wat andere media) laat voor wat het is en jezelf focust op je eigen vierkante kilometer dan zul je zien dat er nog ontzettend veel is om van te genieten. Om trots op te zijn ook.
Wat we sinds de Tweede Wereldoorlog als mensheid hebben gepresteerd, grenst aan het ongelooflijke. En het allermooiste is, dat ondanks alle doemverhalen over opwarming van de aarde en het einde der tijd, de ijskappen op Antartica een skriljard kubieke meter zijn aangegroeid en de wereld de afgelopen decennia liefst 38% groener is geworden.
Dat is een wereld waarin ik mijn kinderen juist wél groot wil brengen. Een wereld waarin we gezamenlijk inzien dat we goed moeten zorgen voor Moedertje Aarde. Dat we vooral bomen moeten planten – en niet kappen voor een meeting van de VN – en de rest lekker over moeten laten aan de aarde zelf. Een wereld ook, waarin we – hoewel het bittere ernst is – vooral zo hard mogelijk moeten lachen als we horen dat onze minister van Defensie (koorknaapje Brekelmans) een deal heeft gesloten om wapens af te nemen van Oekraïne. U weet wel, dat land waar we net een skriljard aan wapens naar toe hebben gebracht. Want laten we eerlijk zijn, dat is toch om te gieren…
Goed om te horen jan,drie kids is zeker genoeg
En wat de aarde aangaat ,is heel normaal ,de cyclus kan niemand door breken
Fijne dag