Een wijs man (Mark Manson) zei ooit: ‘je waarden – wat je belangrijk vindt – bepalen je problemen en je problemen, bepalen je kwaliteit van leven.’ En des te langer ik hierover nadenk, des te meer ik erdoor gegrepen word…
Zo werkt het namelijk met het hele leven. Alles valt of staat met hoeveel waarde je aan iets hecht. Mijn vrouw hecht bijvoorbeeld ontzettend veel waarde aan een (klinisch) schoon huis. Maar ja, met twee kleine – en twee wat grotere (papa reken ik mee) – kinderen in huis is dat een utopie. En dus zit mijn vrouw met een probleem. En ik weet dat dit probleem heel groot is, omdat het aantal ‘fucks given’ de pan uit rijzen. En dus beïnvloedt dit haar leven dusdanig dat ze er geen leven van heeft. Het feit dat ik er dan ook nog eens grapjes over maak, maakt de boel er niet beter op.
Niet alleen mijn vrouw, maar iedereen heeft dingen waar hij waarde aan hecht en die hij het waard vindt om een probleem van te maken. Sommigen (ondergetekende) hechten veel waarde aan rechtvaardigheid en de allergie voor onrecht zorgt in dit geval – zeker binnen de lokale politiek – nog wel eens voor problemen. Hoe groot die problemen zijn, is dan weer afhankelijk van de mate van onrecht en zoals Mark Manson in zijn fenomenale bestseller The Subtle Art Of Not Giving A Fuck het zo mooi verwoordt: ‘How much fucks are given.’
En ik moet eerlijk bekennen dat ik, naarmate ik ouder en wellicht een beetje wijzer word (dat laatste staat overigens open voor debat), steeds minder waarde hecht aan onbelangrijke zaken en de ‘fucks given’ worden ook wat minder. En daardoor zijn er de laatste tijd ook wat minder problemen en geniet ik meer van het leven. Met als bijkomend voordeel dat ik tijd overheb om mezelf te richten op de dingen die er voor mij echt toe doen, zoals het helpen van anderen. Dingen die het waard zijn om een probleem van te maken en als er dan toch problemen komen, laat het dan in ieder geval problemen zijn om over te dromen. Problemen ‘worthy of giving a fuck!’
PS. Met dank aan mijn grote voorbeeld Mark Manson.