Geen blog, vandaag…

De klok kent geen genade en tikt vrolijk door. De deadline nadert, normaal ben ik ém voor. Maar nu, er is niets, geen inspiratie, geen idee. Er staat nog geen letter op papier en daar ben ik mooi klaar mee…

Ik struin Facebook af op zoek naar een ingeving of een opening. Een woord of zin, om het mee te starten, gewoon als begin. Kijk wat films en tv, hopende dat iets het vuur ontsteekt. Maar wat ik ook bedenk, er is steeds iets dat ontbreekt.

Ook de buurvrouw van hiernaast biedt geen soelaas. Hoezeer ik ook mijn best doe, hoeveel ik ook doorraas. De buurman aan de andere kant heeft ook niets te vertellen. En mijn vrouw hoef ik voor dit soort dingen al helemaal niet te bellen.

Dus scroll ik nog even door op LinkedIn, Instagram en weet ik veel waar nog meer. Maar het is hopeloos vandaag, het maakt niet uit wat ik probeer. Dus is hier het einde van een reeks die jarenlang heeft voortgeduurd. En moet ik zeggen dat het best pijnlijk is of op zijn minst een beetje schuurt.

Maar niet getreurd mijn trouwe volgers, maandag is er gewoon weer een nieuw schrijven en wie weet verras ik jullie vandaag nog wel als de bliksem plotseling inslaat, dus hou mijn website janlollie.nl in de gaten, want het kan zo maar zijn dat de nieuwe blog er plotseling opstaat.

In de tussentijd staan er nog talloze op die de moeite waard zijn om even terug te lezen. Ze blijven voorlopig nog wel even staan, dus je hoeft er niet doorheen te sjezen. Rest mij niets anders dan jullie veel leesplezier en een fijn weekend te wensen. Sorry voor de overlast, maar wij schrijvers zijn blijkbaar ook net mensen…

PS. Onderwerpen voor volgende week zijn uiteraard altijd welkom!